همانطور که در مقاله های قبل گفتیم بازی حق کودک و فرصتی برای تقویت رشد ذهنی و سلامت کودک است. همچنین حق بازی به عنوان یکی از اساسی‌ترین شرایط برای سلامتی کودکان محسوب می‌شود که حتی سازمان ملل متحد آن را به عنوان یک حق جهانی برای کودکان تبیین کرده است. در این مقاله می خواهیم به ویژگی های یک بازی خوب برای کودکان بپردازیم.

در ادامه به چند مورد از ویژگی های یک بازی خوب برای کودکان می پردازیم:

• بازی می تواند با انگیزه درونی کودک مرتبط باشد. کودک برای رسیدن به هدف و انگیزه درونی یک بازی را انتخاب می کند که در پی آن احساس رضایت کودک را به دنبال داشته باشد.
• کودک باید بازی را با میل و رضایت خود انتخاب کند. کودک نباید به اجبار و تحمیل نظر دیگران وادار به انتخاب بازی شود.
• بازی باید احساس آرامش، نشاط و احساس رضایت ایجاد کند. کودکان بایستی از انجام بازی لذت ببرند. در غیر این صورت نام این کار را بازی نمی توان گذاشت.
• بازی نباید واقع گرایانه باشد.زیرا هنگامی که کودکان مدت زیادی از وقت خود را برای آزمودن نقش های جدید و بازی کردن در صحنه های تخیلی صرف کنند باعث رشد ذهن و تقویت هوش آن ها می شود و با تجربه دنیای جدید با دنیای پیرامون خود بهتر آشنا می شوند.
• بازی باید برای کودک پویای داشته باشد. کودک باید از لحاظ جسمی و روانی درگیر بازی شود.
• بازی باید شانس برنده شدن داشته باشد. اگر بازی این ویژگی را نداشته باشد جذابیت خود را از دست می دهد. وقتی کودک در بازی پیروز می شود احساس کامیابی و رسیدن به هدف و همچنین احساس خودباوری در او تقویت می شود.
• بازی باید پویا و در جریان باشد. وقتی بازی یکنواخت باشد کسل کننده می شود و در کودک  احساس دلزدگی ایجاد می کند.
• زمان بازی باید به تناسب طاقت و صبر کودک سازماندهی شود. همچنین در بازی های گروهی و بازی های فکری باید زمان انتظار نوبت مناسب و کوتاه باشد. زیرا کودکان در حین بازی تحمل صبر برای رسیدن نوبت خودشان خیلی کم است و دوست دارند هرچه زودتر خودشان بازی را دست بگیرند و ادامه دهند. پس مدت انتظار برای نوبت هر بازیکن باید کوتاه و متناسب یا سرعت عمل کودک باشد.
• بازی باید دارای استراتژی و قوانین ساده باشد. زیرا در حین بازی کودک با مفهوم نظم، همراهی، کار گروهی و همچنین با رعایت قانون آشنا می شود.
• همچنین بازی باید یک قانون تغییر روند نیز داشته باشد.زیرا  متناسب با هر کودک این استراتژی بازی نیز باید تغییر کند. به این صورت که وقتی کودک مدتی بازی را با قوانین ساده بازی کرد می توان رفته رفته قوانین بازی را به سطح سخت و پیچیده تغییر داد. زیرا تاثیر هرکدام از رعایت قوانین ساده و پیچیده بر کودک متفاوت است.